مهسا قاسمی

هیچ چیز به اندازه تجربه سال ها کار بالینی من رو متوجه این موضوع نکرد که آدم ها بدون اینکه حتی خودشون متوجه باشن چقدر ممکنه در زخم های التیام نیافته گذشته جا مونده باشن و همین باعث شد که برای من هیچ الویت مهمتری از ساختن یک فضای امن و بی قضاوت در جلسه درمان وجود نداشته باشه ... فضایی که زیر سایه امنیت و شفقت اون بتونیم برگردیم به گذشته ...آسیب ها رو شناسایی کنیم ...راه التیامشون رو پیدا کنیم و آروم آروم سایه حضور اون زخم ها رو از لحظات امروز و اکنونمون کمرنگ کنیم 

پس میتونم بگم زخم هایت را نشانم بده ، تا بفهمم چگونه دوستت بدارم