چند روش ساده برای خواباندن کودک نوپا

در این مقاله، روش‌های مختلفی را برای مقابله با مشکلات پیش از خواب کودکتان مورد بحث قرار می‌دهیم و به شما کمک می‌کنیم راهی پیدا کنید تا در نهایت او را بخوابانید!
26 فروردین 1403 | هنوز نظری وجود ندارد
/web/image/19327-5553dec0/hamidshahan__babysleepingultra_realistic_shot_8005c32d-b218-490d-b91e-69a1b6021606.jpg
مریم کرمپور

 

مقدمه

به رختخواب رفتن کودک نوپا می‌تواند یک مشکل باشد، و هیچ راه حل واحدی که برای همه کودکان چاره‌ساز باشد وجود ندارد. در این مقاله، روش‌های مختلفی را برای مقابله با مشکلات پیش از خواب کودکتان مورد بحث قرار می‌دهیم و به شما کمک می‌کنیم راهی پیدا کنید تا در نهایت او را بخوابانید.

تعداد کمی از کودکان نوپا که به خود احترام می‌گذارند بدون هیاهو یا دعوا به رختخواب می‌روند. کودک شما برای استقبال از استراحت، کارهای زیادی انجام می‌دهد، مثلا سوالاتی برایش پیش می‌آید مانند جاهای دیگر اطراف خانه چه خبر است؟ مامان و بابا کجان؟ چه چیزی را از دست داده‌ام؟ چنین سوالاتی - حتی اگر بیان نشده باشند - ذهن کودک نوپای شما را مشغول می‌کند. به همین دلیل اصلا غیر معمول نیست که والدین از تمام ترفندهای موجود برای خواباندن کودک خود مانند تکان دادن، نوازش کردن، شیر دادن، غذا دادن، خواندن، آواز خواندن، داستان، نشستن با آنها، ترک کردن و تنبیه کردن استفاده کنند. و این کارها فقط برای یک ساعت اول است. پس از آن بسیاری از والدین شکست را می‌پذیرند و تسلیم می‌شوند. البته، آنها فقط باید همه چیز را از اول شروع کنند و دوباره هر کاری که فکرش را می‌کنند امتحان کنند.

کودکان نوپا در سنین مختلف به روش‌های مختلف برای خوابیدن به کمک نیاز دارند. در اینجا، ما پیشنهاداتی را در هر سن ارائه می‌دهیم.

خواباندن کودک

در 1 سالگی کودکان

هر چه در سنین پایین تر فرزندتان را تشویق کنید که خودش بخوابد، راحت تر خواهد بود. اما ممکن است در نهایت برای شما سوال پیش بیاید که بهترین روش برای خواباندن کودک چیست؟ آیا باید کودک را در اتاقش تنها بگذارید و بروید؟ یا باید بمانید تا بالاخره بخوابند؟ 

هرگز از تخت کودک خود به عنوان محل تنبیه استفاده نکنید. هیچ چیز بیشتر از دیدن تخت به عنوان یک زندان، آسایش فرزندتان را در زمان خواب از بین نمی‌برد.

سعی کنید هر یک از این سناریوها را از دید کودک نوپای خود به تصویر بکشید. تا الان همه چیز خوب بود هر وقت خسته می‌شدند، شما با آواز و داستان خواندن یا تکان دادن کاری می‌کردید که کودک بخوابد. یا وقتی بیدار می‌شد شما پیش کودک برمی‌گشتید و دوباره همان کارها را برای خواباندن کودک انجام می‌دادید. 

سپس، ناگهان - برای فرزندتان، مهم نیست که چقدر تدریجی به این نقطه رسیدید – متوجه می‌شوید که به اندازه کافی این کارها را انجام داده اید و وقت آن رسیده است که فرزندتان یاد بگیرد چگونه بدون شما بخوابد.

پس چه اتفاقی می‌افتد؟ وقتی یک شب، به نوزاد خود شیر یا شیشه شیر می‌دهید، "شب بخیر" می‌گویید، او را در گهواره یا تختش می‌گذارید و ناپدید می‌شوید، طبیعتاً فرزند شما مخالفت می‌کند و ناراحت می‌شود. او ممکن است گریه کند، اما شما تحمل کنید و بر تعهد خود ثابت بمانید که به او اجازه دهید "خودش بخوابد" مهم نیست چقدر طول بکشد.


آیا این کار واقعا برای فرزند شما منصفانه است؟ این یعنی شما کودک نوپا خود را کاملاً به حال خود رها کرده‌اید. آیا فکر می‌کنید که اگر امشب بتوانید تحمل کنید، شب بعد راحت تر خواهد بود؟ خیر، خواب برای کودک شما چیزی خطرناک و ترسناک است. از لحظه‌ای که می‌گویید "شب بخیر" کودک شما شروع به جیغ زدن می‌کند و ناامیدانه به شما می‌چسبد. آیا دوباره در شب بعد فرزندتان را کاملا رها خواهید کرد و تنهایش می‌گذارید؟ یا تصمیم شما در شب دوم از بین خواهد رفت - یا اگر نه، در شب پنجم یا دوازدهم؟

باز هم، همه چیز خوب است تا شبی که "ناگهان" تصمیم می‌گیرید کودک خود را قبل از اینکه خوابش بیاید بخوابانید. چون نمی‌خواهید فرزندتان بترسد، تصمیم می‌گیرید تا زمانی که بخوابد پیش او بمانید. اگرچه ممکن است کودک نوپای شما هم به اندازه‌ای که شما از ترک کودک نگران هستید از این کار خوشش نیاید.

برای کودک یک ساله شما، اینکه شما را ببیند اما در دسترس او نباشید و از درخواست‌های او برای بردنش امتناع کنید، عذاب‌آور است. ممکن است به این معنا باشد که شما فرزندتان را «رها نکرده باشید»، اما با این وجود او را «رد» کرده‌اید. اگر اجازه دهید گریه کودک نوپایتان شما را تحت تأثیر قرار دهد، اگر تصمیم گرفتید دوباره او را بلند کنید - یا حتی شاید فعلاً تسلیم شوید و بعداً دوباره تلاش کنید - او متوجه می‌شود که اگر طولانی و به اندازه کافی گریه کند، آرامش را دریافت می‌کند. پس سعی کنید تحمل کنید و تسلیم نشوید.

راه حل خواب کودک

راه حل نهایی برای مشکل خوابیدن کودک نوپا به تنهایی مستلزم سازش بین این دو حالت است. اتاق را ترک کنید، اما هر از گاهی برگردید. شما فرزندتان را رها یا طرد نمی‌کنید (اگرچه ممکن است هنوز احساس کنند شما هستید). شما فقط برای مدتی می‌روید، اما در صورت نیاز در دسترس هستید تا برگردید. وقتی کودک شما گریه می‌کند، برگردید، او را در گهواره بخوابانید، دوباره بگویید "شب بخیر" و سپس فوراً آنجا را ترک کنید.


تماس خود را کوتاه نگه دارید و از در آغوش گرفتن، تکان دادن یا هر یک از وسایل راحتی که زمانی برای خواباندن فرزندتان استفاده می‌کردید خودداری کنید.

شما باید یک پیام واضح و محکم بفرستید که زمان فعالیت به پایان رسیده و زمان استراحت آغاز شده است. اگر کودک شما همچنان به گریه ادامه می‌دهد - همانطور که بدون شک حداقل برای چندین شب این کار را انجام می‌دهد - هر چند دقیقه یک بار کودک را بررسی کنید که خواب است یا بیدار. یا به کودک نوپا خود قول دهید که هر پنج (یا 7  یا 10) دقیقه یک بار او را بررسی می‌کنید تا زمانی که بخوابد.

اگر این کار را کردید، حتما به قول خود عمل ‌کنید. فرزند شما به این اطمینان نیاز دارد که بداند شما در نزدیکی او هستید و می‌تواند به شما وابسته باشد. اما نیازی نیست که شما آنها را بغل کنید تا این اطمینان را دریافت کنند. زیاد در اتاق کودک نمانید: هر بار که به اتاق فرزندتان باز می‌گردید، همین کار را انجام دهید، به همان روش و زود به بیرون برگردید.

هنگامی که از اتاق کودک نوپا خود خارج می‌شوید، سعی کنید برای خواباندن کودک سکوت کامل نباشد. چون این کار به کودک شما آسیب می‌رساند و او را نسبت به صداهایی که در شب می‌آید حساس می‌کند. مهمتر از آن، اگر فرزندتان صدای شما را در حال تمیز کاری یا راه رفتن در اتاق مجاور بشنود، وقتی به حالت خواب می‌رود، با دانستن اینکه دقیقاً کجا هستید، آرام می‌شود.( اگر به فرزندتان بگویید وقتی اتاق را ترک می‌کنید کجا می‌روید و چه کاری انجام می‌دهید به خوابیدن او کمک می‌کند.)


اگر تصمیم دارید این روش مصالحه را امتحان کنید، این دستورالعمل‌های پیشنهادی را در ذهن داشته باشید: 

  • اگر کودک نوپا هنوز گریه می‌کند، هرگز بیش از پنج دقیقه از او دور نمانید. اگر فرزندتان خیلی ناراحت است، هر دقیقه یک بار به او سر بزنید.
  • هرگز بیش از دقیقه‌ای که برای خواباندن مجدد فرزندتان طول می‌کشد، نمانید و آن «شب بخیر» را سریع تکرار کنید. اگر دوباره از جا بلند شد، آن را نادیده بگیرید.
  • اگر کودک شما عادت دارد در تاریکی بخوابد، سعی کنید وقتی به اتاق می‌روید از روشن کردن چراغ‌ها خودداری کنید. کاری انجام ندهید که یکنواختی روتین شما را برهم بزند.
  • هرگز کودکتان را از گهواره بیرون نیاورید، مگر اینکه پوشک او کثیف باشد، استفراغ کرده باشد یا تختش آتش گرفته باشد.
  • اگر ثابت قدم باشید، زمان خواب باید در عرض یک یا دو هفته برای هر دوی شما آرام‌تر شود. هر چند تا زمانی که این به روتین ثابت قبل از خواب تبدیل شود، می‌توانید آن را در یک شب خراب کنید. اگر فرزندتان را برای مدت طولانی رها کنید تا گریه کند یا او را بلند کنید و بعداً دوباره تلاش کنید، باید روند «از شیر گرفتن» را از نو شروع کنید.


2 سالگی کودکان

سال دوم، زمان عجیبی برای خواب است. فرزند شما احتمالاً روزی چند چرت می‌زند. در عین حال، شما یا هنوز با پوشک کردن سر و کار دارید یا آموزش دستشویی رفتن. هر دوی اینها می‌توانند برنامه خواب منظم را سخت کنند.

بهترین راه برای خواباندن فرزندتان در شب این است که برنامه‌ای تنظیم کنید که نشانه خواب باشد.

در انتخاب عناصر روتین قبل از خواب برای کودک نوپا، فعالیت‌هایی را انتخاب کنید که آرام باشند. منطقی است که کودکتان را درست قبل از خواب کمی در حالت هیجان قرار دهید، با او بازی کنید تا از فرط خستگی خواب آلود ‌شود.

اگر یک روتین قبل از خواب (یک آهنگ، یک داستان، یک بازی آرام) در سال اول تولد کودک خود ایجاد کرده‌اید، می‌توانید به آن ادامه دهید یا ممکن است بخواهید یک روال جدید ایجاد کنید.

بهترین تسکین دهنده کودک، شما هستید. پس کودکتان را در گهواره تکان دهید، برای او آواز بخوانید، در حالی که در اتاق قدم می‌زنید، او را در آغوش بگیرید. این فعالیت‌های معمول باید کودک شما را آرام و برای خواب آماده کند اما نباید کودک شما را بخواباند.


اگر اجازه دهید (یا به آن ادامه دهید) کودک نوپا در آغوش شما بخوابد، ترک عادت سختی خواهد بود. پس تمرین کنید که کودکتان را قبل از خواب در گهواره یا تختش بخوابانید. (اگر در دوران نوزادی این کار را انجام نمی‌دادید، همین الان این کار را انجام دهید.)

این به این معنی نیست که وقتی کودک کاملا بیدار است، او را زمین بگذارید، بلکه درست قبل از اینکه او به خواب برود باید این کار را انجام دهید. لحظه‌ای را انتخاب کنید که کودک نوپا خواب آلود به نظر برسد.

در ایجاد روتین قبل از خواب، عناصری را انتخاب کنید که هر دوی شما را آرام می‌کند، فعالیت‌های آرامی که هر دو از آنها لذت می‌برید. هرچه این روتین کمتر پیچیده باشد، بهتر است.

هر یک از موارد زیر می‌تواند به برنامه قبل از خواب شما آرامش بدهد: 

  • پیاده روی طولانی با هم بعد از شام
  • حمام آب گرم قبل از خواب

خواب کودک

  • یک میان وعده قبل از مسواک زدن، که ممکن است به پرکردن معده کودک نوپا کمک کند (سعی کنید شیر یا پروتئین دیگر اضافه کنید)
  • داستان‌های قبل از خواب که می‌توانید برای فرزندتان بگویید. سعی کنید داستانی در مورد کودکتان در زمانی که او کوچک بود یا داستانی ساختگی که در آن فرزندتان نقش قهرمان را بازی می‌کند، امتحان کنید. ناشران مانند NAMEE حتی به بچه‌ها اجازه می‌دهند کتاب‌های شخصی‌سازی شده برای کودکان بسازند که بچه‌ها بتوانند مستقیماً خودشان را در داستان قرار دهند!
  • خواندن شعر، لالایی یا کتاب‌هایی با متن موزون کودکان را آرام می‌کند. همچنین می‌توانید حرکات موزون مانند تکان دادن یا تاب خوردن را به کار ببرید.
  • یک ماساژ مختصر و ملایم در رختخواب
  • یک بازی که در آن کودک نوپای شما تمام حیوانات عروسکی یا عروسک‌های دیگر را قبل از بالا رفتن در رختخواب می‌گذارد (کودک خوش شانس آخرین نفر خواهد بود)

اگر این همان چیزی است که کودک نوپای شما با آن به خواب می‌رود، هیچ احتمالی را نادیده نگیرید. به هر حال، این یک ایده کلی است.

خواباندن کودک

بازی با کودکان در 3 سالگی

تقلای کودک نوپا قبل از خواب در 3 سالگی

ممکن است بخواهید قانونی وضع کنید که کودک نوپا نباید از رختخواب بلند شود مگر اینکه به دستشویی برود. اما مطمئن شوید که فرزندتان راهی برای برقراری ارتباط با شما در صورت نیاز به یک فنجان آب و غیره دارد. از اینترکام یا مانیتور کودک استفاده کنید. یا در را کمی باز بگذارید.

کودک سه ساله شما نسبت به یک سال (یا حتی شش ماه قبل) کمتر به خواب نیاز دارد. اگر روتین خواب کودک را بر اساس مدت زمانی که به خواب نیاز دارد تنظیم نکنید، ممکن است در خوابیدن کودک مشکل ایجاد شود. بنابراین، اگر فرزندتان برای خوابیدن مشکل دارد، از خود بپرسید: آیا فرزند شما واقعاً به این همه خواب نیاز دارد یا فقط به مدتی خواب شبانه برای خود نیاز دارید؟

خواب راحت کودک

اگر کودک شما به اندازه‌ای که شما به او تحمیل می‌کنید به خواب نیاز ندارد، اگر چرت بعدازظهر او را کوتاه کنید (یا حتی آن را حذف کنید) یا زمان خواب او را نیم ساعت یا بیشتر به عقب ببرید، ممکن است موفقیت بیشتری کسب کنید. به هر حال، اگر کودک سه ساله شما خسته نیست، نمی‌توانید به طور منطقی انتظار داشته باشید که او بخواهد به رختخواب برود.

مانند کودکان کوچکتر، بهترین کار را برای ایجاد یک برنامه منظم و آرامبخش قبل از خواب انجام دهید. آن را تا حد امکان برای هر دوی خود دلپذیر کنید. قبل از شروع روتین، به کودک خود اطلاع دهید که زمان خواب نزدیک است. اگر سعی کنید آنها را از هر کاری که انجام می‌دهند دور کنید، فقط به دلیل اینکه  "زمان خواب است" کار را اشتباه شروع می‌کنید. 

یکی از محبوب ترین برنامه‌های قبل از خواب برای بچه‌ها و والدین خواندن داستان قبل از خواب است. داستان خواندن منظم برای فرزندتان هنگام خواب یک فعالیت پیوندی سرگرم کننده است که آرامش بخش تر از تماشای صفحه نمایش یا بازی با اسباب بازی‌ها است. به علاوه، مطالعه منظم به تقویت رشد مغز و مهارت‌های عاطفی کودکان کمک می‌کند. داستان‌های شخصی‌شده به بچه‌ها اجازه می‌دهد خود را با شخصیت‌شان شناسایی کنند، بیشتر با داستان‌ها درگیر شوند و با احساسات شخصیت کتاب ارتباط برقرار کنند. تکرار یک داستان آشنا و آرامش بخش قبل از خواب برای بچه‌ها برای چندین شب، یک مراسم آرام بخش است که به آنها کمک می‌کند سریعتر به خواب بروند. همچنین اگر زمان داستان را در اتاق خواب فرزندتان به جای اتاق دیگر برگزار کنید، احتمالاً در حفظ یک فضای آرامبخش موفقیت بیشتری خواهید داشت.

خوابیدن کودک

پس از گذشت زمان، کودک شما ممکن است دوست داشته باشد در حالی که به خواب می‌رود به موسیقی گوش دهد.

هنگام خروج از اتاق خواب کودک نوپا، قول دهید که برگردید و مطمئن شوید که او به هیچ چیز دیگری در 10، 15 یا 20 دقیقه - یا به محض اینکه کاری را که انجام می‌دهید تمام کردید - نیاز ندارد.

(اگر به او بگویید ظرف‌هایی برای شستن یا دوش گرفتن یا کار دیگری که توجه شما را می‌خواهد، دارید ممکن است فرزندتان تمایل بیشتری به رها کردن شما داشته باشد.)

سپس به قول خود عمل کنید یا انتظار داشته باشید فرزندتان به دنبال شما بیاید.

اگر هنوز این کار را نکرده‌اید، سعی کنید تخت و اتاق خواب کودک نوپا را تا حد امکان جذاب کنید. اگر اتاق خواب را به مکانی تبدیل کنید که کودک شما در آن از گذراندن وقت لذت می‌برد، زمانی که مجبور شود به آنجا برود مقاومت بسیار کمتری از خود نشان می‌دهد. بنابراین کمی تلاش کنید تا اتاق خواب را به مکانی خاص و خصوصی تبدیل کنید و به این حریم خصوصی احترام بگذارید.

یکی از راه‌های انجام این کار این است که به فرزندتان اجازه دهید به تزئین کمک کند. به عنوان مثال، هنگامی که کودک شما از تخت به یک تخت بزرگ تغییر مکان می‌دهد، به او اجازه دهید تا به دکوراسیون اتاق کمک کند.

کودک نوپا

کودک شما می‌تواند کارهای زیادی برای تبدیل اتاق خود به فضای خاص خود انجام دهد: 

  • آنها می‌توانند به انتخاب تابلوهایی که دوست دارند کمک کنند.
  • آنها می‌توانند به تنظیم مجدد مبلمان کمک کنند.
  • آنها می‌توانند به انتخاب تصاویر، پوسترها و روش‌های دیگر برای تزئین دیوارهای اطراف تخت کمک کنند.
  • اگر قفسه‌هایی را در کنار تخت کودک خود قرار دهید، می‌توانند آنها را با کتاب‌های مورد علاقه، حیوانات عروسکی و اسباب بازی‌های مورد علاقه خود ذخیره کنند.
  • برای تسهیل زمان داستان (و "خواندن" توسط خودش)، یک چراغ مطالعه بالای تخت کودک خود نصب کنید.

نکات بیشتر در مورد زمان خواب

اکنون که روتین ‌های قبل از خواب در هر مرحله از دوران کودکی را پوشش داده‌ایم، نکاتی را در اختیار شما قرار می‌دهیم تا کاملاً مطمئن شوید که کودک نوپای شما به خواب می‌رود و خواب می‌ماند.

راحتی کلید است

اگر اتاق کودک شما خیلی گرم یا خیلی سرد باشد خواب او مختل می‌شود. کودک نوپای خود را برای حداکثر راحتی، به طور کلی یک لایه بیشتر از آنچه معمولاً می‌پوشد، بپوشانید. اتاق خواب فرزندتان را تا حد امکان دنج و آرام کنید. یک سوئیچ کم نور را روی چراغ سقفی نصب کنید و یک دستگاه صدا یا یک دستگاه نویز سفید تهیه کنید تا هر گونه صدای پس زمینه را از بین ببرید.

فرزندتان را با فرستادن او به اتاق خوابش یا فرستادن او - یا حتی تهدید به فرستادن زودهنگام - به رختخواب تنبیه نکنید. این کار همه تلاش شما را برای تبدیل تخت و اتاق خواب به مکانی آرامش بخش و دلپذیر برای او خراب می‌کند.

اگرچه رختخواب‌های گرم و دنج و حیوانات عروسکی نیز خوب هستند، اما مطمئن شوید که هر وسیله‌ای که در تخت کودک شما قرار می‌گیرد برای خوابیدن امن باشد. از بالش‌های سنگین و حیوانات عروسکی بزرگ خودداری کنید، زیرا ممکن است خطر خفگی را به همراه داشته باشند و همچنین اسباب‌بازی‌هایی که با باتری کار می‌کنند را دور نگه دارید زیرا باتری‌هایی که نشت می‌کنند سمی هستند.

کارت قبل از خواب بدهید

اگر کودک شما بعد از رفتن به رختخواب مرتباً از خواب بیدار می‌شود (برای آب، در آغوش گرفتن دیگر، پتوهای بیشتر، پتوهای کمتر)، سعی کنید یک مجوز قبل از خواب ایجاد کنید. گذرنامه می‌تواند یک کارت اعتباری قدیمی، یک کوپن خانگی یا هر چیز دیگری باشد که در اطراف آن دراز کشیده‌اید. به آنها بگویید که اگر بعد از خواب به چیزی نیاز دارند، می‌توانند از مجوز قبل از خواب برای یک بار بیرون آمدن استفاده کنند. آنها احتمالاً آن را برای چیزی که واقعاً می‌خواهند یا نیاز دارند ذخیره می‌کنند.

یکی از خوانندگان ما می‌گوید: "ما به دخترمان یک کارت قدیمی فروشگاه دادیم تا زیر بالش بگذارد و به او گفتیم که اگر بعد از خواب به چیزی نیاز داشت، می‌تواند از کارت قبل از خوابش استفاده کند و فقط یک بار بیرون بیاید. یک جذابیت! او آن را بسیار جدی می‌گیرد."

یک سیستم پاداش داشته باشید

وعده پاداش معجزه می‌کند. اجازه دهید فرزندتان یکی را انتخاب کند (در حد منطق، مانند تماشای یک فیلم خاص)، و اگر در طول هفته بدون سر و صدا به رختخواب رفت، می‌تواند آن را در آخر هفته بگیرد. اجازه دادن به فرزندتان برای انتخاب پاداش، به او این امکان را می‌دهد که احساس کند کنترل دارد و نظرش مهم است. همچنین تضمین می‌کند که آنها برای به دست آوردن چیزی که واقعاً می‌خواهند سخت تلاش می‌کنند!

اجازه دهید کودک شما خسته شود

کودکان در هر سنی از داشتن زمانی برای استراحت قبل از زمان چرت و خواب سود می‌برند. بچه‌ها به راحتی بیش از حد تحریک و بی‌قرار می‌شوند، که باعث می‌شود آن‌ها به اندازه کافی آرام شوند و به خواب بروند. فعالیت‌های محرک را قبل از چرت زدن و خواب به حداقل برسانید: در بازه زمانی بین شام و خواب، بازی‌ها را ادامه دهید و آرام تر و آرام تر از آنچه در طول روز ممکن است انجام دهید، بازی کنید.

میزان و نوع زمان استراحت کودک شما به سن و خلق و خوی او بستگی دارد. یاد بگیرید علائم خستگی فرزندتان را تشخیص دهید چون از تحریک بیش از حد او جلوگیری می‌کند.

نیازهای خواب فرزندتان را بشناسید

به خاطر داشته باشید که اکثر کودکان 5 ساله به بالا نیازی به چرت زدن در طول روز ندارند.

در نهایت، توجه داشته باشید که کودک شما واقعاً چقدر به خواب نیاز دارد. آکادمی اطفال آمریکا (AAP) بسته به سن کودک شما محدوده توصیه شده‌ای را ارائه می‌دهد. طبق AAP، کودکان 1 تا 2 ساله هر شب به 11 تا 14 ساعت خواب نیاز دارند و کودکان 3 تا 5 ساله باید 10 تا 13 ساعت در هر دوره 24 ساعته بخوابند.

در طول روز به دنبال نشانه‌هایی باشید که نشان می‌دهد کودک شما به خوبی استراحت کرده است. به عنوان مثال، آیا آنها هوشیار و قادر به تمرکز هستند؟ آیا صبح‌ها به طور طبیعی از خواب بیدار می‌شوند یا باید آنها را از رختخواب بیرون بیاورید؟ استفاده از اینها به عنوان راهنما به تعیین اینکه آیا کودک شما به اندازه کافی می‌خوابد و اینکه آیا نیاز به تنظیم زمان خواب و/یا چرت زدن دارید یا خیر، کمک می‌کند.

تغییرات زمان خواب ممکن است برای یک کودک سخت باشد، اما لازم نیست که این تغییر باقی بماند. ایجاد قوانین و یک روتین خوب در حوالی زمان خواب کمک زیادی به خوابیدن فرزند شما می‌کند.

اگر در زمان خواب به کمک بیشتری نیاز دارید، چک لیست مفید قبل از خواب ما را بررسی کنید. شما و کودک نوپایتان می‌توانید هر قدمی که به سمت سرزمین رویایی خواب می‌روند را با هم بررسی کنید!

اشتراک گذاری مقاله
جدیدترین مقالات
Your Dynamic Snippet will be displayed here... This message is displayed because you did not provided both a filter and a template to use.

پیشنهاد می‌شود بخوانید!

Dynamic Snippet شما در اینجا نمایش داده می;شود... این پیام به این دلیل نمایش داده میشود که هم فیلتر و هم یک الگو برای استفاده ارائه نکردهاید.

ارسال دیدگاه

ورود به سیستم یک نظر بنویسید

چطور می تونیم کمکتون کنیم؟