مقدمه
- تحقیقات جدید نشان میدهد که برنامهها و کارگاههایی که به طور گسترده ارائه میشوند، بدرفتاری در بین افراد را کاهش میدهند.
- بر اساس یک بررسی سیستماتیک جدید، برنامهریزیهای والدین برای فرزندپروری، میتواند به جلوگیری از بدرفتاری با کودکان کمک کند.
- تحقیقات نشان میدهد که برنامههایی که برای جمعیتهای وسیع ارائه میشوند مؤثرترین هستند.
کودک آزاری همچنان یک مشکل جدی در سراسر جهان است. سالانه نزدیک به 70 هزار کودک در ایالات متحده مورد آزار و اذیت قرار میگیرند. هیچ کس به مطالعه آکادمیک نیاز ندارد تا بفهمد که سوءاستفاده و بیتوجهی، خسارات وحشتناکی به جوانان، خانوادههای آنها و جامعه وارد میکند. ما اکنون شواهد روشنی داریم که نشان میدهد کودکآزاری اثرات طولانی مدتی بر سلامت روحی و جسمی قربانیان کودک آزاری، در طول زندگی آنها دارد.
برنامههای فرزندپروری
یک بررسی سیستماتیک جدید ارائه شده است که به یک راه بالقوه برای جلوگیری از بدرفتاری با کودکان میپردازد:
محققان برزیلی ۱۸ مطالعه منتشر شده بین سالهای ۲۰۱۵ و ۲۰۱۹ را شناسایی کردند که انواع مداخلات را در باب این موضوع ارزیابی میکنند.
مقالات تحقیقاتی، ارزیابیهای مورد نظر را انجام داده و برنامههای موردنظر را برای والدین به شکل جهانی خلاصه و ارائه میکند – به این معنی که به همهی خانوادهها ارائه میشود، نه فقط آنهایی که به عنوان افراد پرخطر برای بدرفتاری با کودکان شناسایی شدهاند. در اصل این نوع برنامهها، این دو هدف را دنبال میکنند: تشخیص اینکه کدام خانوادهها در معرض خطر هستند و کدامیک از خانوادهها نمیخواهند در رابطه با این موضوع مشارکت داشته باشند.
به طور کلی، بررسیها نشان داد که برنامههای فرزندپروری تفاوت زیادی در نوع رفتار خانوادهها ایجاد میکند. از ۱۸ مطالعه در این بررسی، نتیجه ۱۶ مطالعه اینگونه بود که این مداخلات منجر به تغییر مثبت در شیوههای فرزندپروری میشود.
۱۱ تحقیق در این مطالعه بررسی شده است که آیا والدین از تنبیه بدنی و خشن بر علیه کودکان خود استفاده میکنند یا خیر. از این تعداد، ۱۰ مطالعه نشان دادند که اینگونه رفتارها پس از اتمام برنامههای مداخلهگرایانه انجام شده، کاهش یافته است. مطالعات فردی نشان داد که برنامههای خاص فرزندپروری، تکرار فریاد زدن و تحقیر والدین بر سر فرزندانشان، آسیبهای بدنی به کودکان، خشونت روانی علیه کودکان و تهدید به خشونت را کاهش میدهد. نویسندگان همچنین شواهدی یافتند که نشان میدهد برنامههای فرزندپروری به کاهش سطح استرس والدین کمک میکند و به والدین کمک میکند تا احساسات خود را بهتر کنترل کنند.
نتیجه شرکت در برنامه های فرزندپروری
محققان مشاهده کردند که حضور والدین در برنامه های فرزندپروی باعث شده که کودک از لحاظ سلامت روانی نیز بهبود یابد. به طور مثال بعد از اینکه والدینشان در برنامهها شرکت کردند، برخی از بچهها بیشتر با بچههای دیگر کنار میآیند و کمتر رفتار مضطرب یا پرخاشگرانه نشان میدهند.
جان اکنرود، استاد بازنشسته توسعه انسانی در دانشگاه، گفت:«همهی والدین کودکان خردسال میتوانند از آموزشهای گروهی مقرونبهصرفه که برای افزایش شیوههای فرزندپروری مثبت و دانش رشد کودک طراحی شده است، بهرهمند شوند.»
او گفت: «در حال حاضر، به عنوان یک جامعه بزرگ جهانی، ما به جوانان و بزرگسالان آموزشهای دیگری همانند رانندگی ماشین ارائه میدهیم تا تربیت فرزند، پس باید کارهای بیشتری را در این مورد انجام دهیم. »
برنامههای فرزندپروری در عین مهم بودن، تنها یک ابزار هستند. همانطور که استفاده گسترده از آنها را ترویج میکنیم، فراموش نکنیم که بدرفتاری در همه اشکال به شدت با مسائل ساختاری مانند فقر و نابرابری درآمد مرتبط است. بنابراین پیشرفت عمده در پیشگیری از بدرفتاری با کودکان، مستلزم سیاستها و برنامههای اجتماعی است که مستقیماً به این مسائل نیز بپردازد.
برنامههای مداخلهای که مهارتهای فرزندپروری مثبت را آموزش میدهند، راه مهم و مؤثری برای جلوگیری از سوء استفاده و بدرفتاری با کودکان است.
برگرفته از: