مقدمه
تحقیقات انجام شده نشان میدهد که هیچ تفاوتی در سطح استرس برای والدین کودکان و والدین نوجوانان وجود ندارد. بااینحال والدین کودکان گزارش دادهاند که برای یک کودک زمان بیشتری باید اختصاص بدهند، بنابراین این موضوع حتی بر روی روابط بین پدر و مادر کودک نیز تأثیر میگذارد. درعینحال، والدین کودکان نسبت به والدین نوجوانان، رضایت و شادی بیشتری را در رابطهی والد - کودکی نشان میدهند.
در این مقاله با ما همراه باشید.
تفاوت تربیت کودکان و نوجوانان
وقتی پدر و مادری کودکی را بزرگ میکنند، سختیهای زیادی خواهند داشت و آرزو دارند که کودک هر چه سریعتر بزرگ شود، این در حالی است که دوستان آنها میگویند بگذار کودک به نوجوانی برسد، تربیت او سختتر خواهد شد! من بهعنوان یکی از والدین، همیشه این هشدارها را تضعیفکننده و بسیار ترسناک میدیدم؛ بنابراین نمیتوانم درک کنم، آیا تحقیقات واقعاً این را تأیید میکند؟ در واقع کدام یک استرسزاتر است - تربیت کودک یا تربیت یک نوجوان؟
اولاً تحقیقات انجام شده هیچ تفاوت معناداری در سطح استرس بین والدین کودکان و والدین نوجوانان پیدا نمیکند. بااینوجود نباید بیش از حد نقش خود را اجرا کنید؛ یعنی در هر کاری برای کودک یا نوجوان خود را غرق کنید، جای تعجب نیست که فرزندپروری کودکان نوپا زمان بسیار بیشتری میخواهد و باید با کار و زمان شخصی و حتی تعارضات زناشویی در بین شرکای یک زندگی تطابق داشته باشد، وقتی از یک نوزاد مراقبت میشود به دلیل زمان زیادی که مراقبت نیاز دارد قطعاً رابطهی زناشویی تا حدی در بین زوجین نیز کاهش پیدا میکند، با بزرگتر شدن کودک و رفتن به مدرسهی ابتدایی این رابطه دوباره بهبود پیدا میکند.
بااینحال در همان زمان، والدینی که دارای کودک زیر ۵ سال هستند به دلیل اینکه با فرزند خود رابطهی خوبی دارند و رضایت بیشتری از کودک دارند دارای عزتنفس بالاتری هستند و حتی ناراحتی و افسردگی کمتری نسبت به زمانی دارند که کودک بزرگ شده و نوجوان است، قطعاً با رفتن کودک به مدرسه والدین دارای استرس بیشتری خواهند شد، از طرف دیگر زمانی که هنوز کودک وارد مدرسه نشده نسبت به هنگامی که بزرگ شده و نوجوان میشود، شادی و تعامل بیشتری با والدین خود دارد.
فرزندپروری نوجوانان نیز در نوع خود سخت است. تحقیقات نشان میدهد که درحالیکه کودکان خردسال خواستهها و نیازهای بیشتری دارند، نیازهای آنها معمولاً به روش سادهای برآورده میشود. از سوی دیگر، نوجوانان نیاز دارند که والدینشان نیازهای آنها را به روشهای متفاوت و شخصیتر برآورده کنند. بهعبارتدیگر، کودکان خردسال ممکن است بیشتر به شما نیاز داشته باشند، اما برآورده شدن نیازهای آنها آسانتر است!
کلام آخر
به طور خلاصه، تربیت کودکان و پرورش نوجوانان هر دو به روشهای خاص خود استرسزا هستند. جالب اینجاست که به نظر میرسد تربیت کودکان خردسال دارای دو دورهی بهترین زمان و بدترین زمان است. یعنی ممکن است پرارزشترین و درعینحال طاقتفرساترین و سختترین مرحلهی پرورش فرزند باشد.
ممکن است فکر کنید «خب، پس به من میگویید که آموزشوپرورش نوجوانان هر دو بسیار استرسزا هستند. اما بههرحال فرزند من هم کودک است و بزرگتر که میشود، نوجوان خواهد شد، پس الان باید چهکار کنم؟»
در مورد کودکان یا نوجوانان، سعی کنید توجه خود را بر جنبههای مثبت مرحلهی رشدی که در آن قرار دارند متمرکز کنید. در مورد کودکان خردسال، بهتر است، سعی کنید بر روی میزان دوست داشتن و ستایش از آنها تمرکز کنید. در مورد نوجوانان، بهتر است سعی کنید در اکثر کارهای روزانه بر روی استقلال آنها تمرکز داشته باشید.
به این موضوع توجه داشته باشید که این استراتژی خوب است؛ اما شما نیز نباید بهعنوان والدین این موضوع را رواج دهید که پرورش کودک یا نوجوان سخت است، زیرا گفتن این موضوع احتمالاً باعث میشود که هر دوی شما احساس بدی داشته باشید! اما با صحبت در مورد جنبههای مثبت مرحلهی پرورش کودک یا نوجوان خود، احتمالاً هر دوی شما بعد از گفتگو احساس بهتری خواهید داشت.
برگرفته از:
.svg){kind=icon}
