مقدمه
آیا فکر میکنید فرزند شما ممکن است اختلال کمتوجهی - بیشفعالی کودکان داشته باشد؟ در این مقاله نحوهی تشخیص علائم اختلال بیشفعالی - کمبود توجه و دریافت کمک موردنیاز آورده شده است.
اختلال کمتوجهی - بیشفعالی یا اختلال کمبود توجه چیست؟
طبیعی است که گاهی کودکان تکالیف خود را فراموش کنند، در طول کلاس رؤیاپردازی کنند، بدون فکر عمل کنند، یا سر میز شام بیقرار شوند. اما بیتوجهی، تکانشگری و بیشفعالی نیز از نشانههای اختلال کمبود توجه بیشفعالی (ADHD) هستند که گاهی اوقات بهعنوان اختلال کمبود توجه یا ADD شناخته میشوند.
ADHD یک اختلال عصبی رشدی شایع است که در اوایل دوران کودکی، معمولاً قبل از هفتسالگی، ظاهر میشود. برای کودکان مبتلا به ADHD، مهار اعمال خود که شامل همه چیز از حرکت گرفته تا گفتار و توجه است، دشوار است.
همهی ما کودکی را میشناسیم که گوش نمیدهد، دستورالعملها را دنبال نمیکند، بیحرکت نمینشیند یا نظرات نامناسب را در زمانهای نامناسب بیان میکند. طبیعی است که به این کودکان دردسرساز گفته میشود یا به دلیل تنبلی و بیانضباطی مورد انتقاد قرار میگیرند. بااینحال، ممکن است این کودکان ADHD یا بیشفعالی کودکان را داشته باشند.
آیا رفتار کودک طبیعی است یا دچار اختلال کمتوجهی - بیشفعالی است؟
تمایز بین ADHD و رفتار عادی کودک میتواند دشوار باشد. اگر فقط چند علامت را مشاهده کردید، یا علائم فقط در برخی شرایط ظاهر شد، احتمالاً بیشفعالی کودکان یا ADHD نیست. از سوی دیگر، اگر کودک شما تعدادی از علائم و نشانههای ADHD را نشان میدهد که در همهی موقعیتها وجود دارد – در خانه، مدرسه و بازی – وقت آن است که نگاه دقیقتری به او داشته باشید.
وقتی فرزند شما ADHD دارد، خستهکننده و طاقتفرسا است، اما بهعنوان یک والد، کارهای زیادی وجود دارد که میتوانید برای کمک به مدیریت علائم، مدیریت چالشهای روزانه و بهترکردن اوضاع خانوادهی خود انجام دهید.
نشانههای اختلال کمتوجهی - بیشفعالی
بسیاری از مردم تصور میکنند که وقتی به اختلال کمبود توجه فکر میکنند، کودکی خارج از کنترل از دیوار میپرد و همهی اطرافیان را اذیت میکند. اما ADHD یا بیشفعالی کودکان خیلی پیچیدهتر از اینهاست. کودکان مبتلا به ADHD در برخی موارد بیش فعال هستند، درحالیکه برخی دیگر ساکت مینشینند و توجهی به اطراف ندارند. بسیاری از کودکان بیش از حد روی یک کار تمرکز میکنند و در تغییر به کار دیگر مشکل دارند. درحالیکه بعضی اندکی بیتوجه، اما بیش از حد تکانشگر هستند. علائم و نشانههای کودک مبتلا به اختلال کمبود توجه، به این بستگی دارد که کدام ویژگی غالب است.
کودکان مبتلا به ADHD ممکن است:
- بیتوجه، اما نه بیش فعال یا تکانشگر باشد.
- بیش فعال و تکانشگر، اما قادر به توجه باشد.
- بیتوجه، بیش فعال و تکانشی باشد. (شایعترین شکل ADHD).
اغلب، کودکانی که فقط علائم نقص توجه ADHD را دارند، نادیده گرفته میشوند، زیرا آنها مخل نیستند. اختلال بیتوجهی میتواند عواقب متعددی داشته باشد، از جمله مشکل با والدین یا معلمان به دلیل پیروینکردن از دستورالعملها، عملکرد ضعیف در مدرسه، یا درگیری با همسالان بر سر عدم رعایت قوانین. تمامی این موارد میتوانند نشانهای از بیشفعالی کودکان باشد.
علائم و نشانههای نقص توجه
کودکان مبتلا به ADHD قادر به تمرکز نیستند. آنها نمیتوانند بهراحتی متمرکز بمانند و زمانی که درگیر فعالیتهایی هستند که از آنها لذت میبرند یا در مورد موضوعات موردعلاقهشان یاد میگیرند، نمیتوانند در انجام وظایف خود باقی بمانند. آنها کارهای تکراری یا خستهکننده را نادیده میگیرند.
پیگیری پیشرفت یکی دیگر از مشکلات رایج است. کودکان مبتلا به ADHD اغلب قدمبهقدم در مراحل پیش نمیروند و از کاری به کار دیگر بدون انجام هیچ یک از آنها میپرند. سازماندهی تکالیف مدرسه و برنامههای آنها از بسیاری از کودکان دیگر سختتر است. کودکان دچار اختلال ADHD در تمرکز هم مشکل دارند. آنها به محیطی آرام و ساکت نیاز دارند تا بتوانند تمرکز کنند.
نشانه های اختلال یادگیری در کودکان چیست؟
کودکان دارای اختلال یادگیری به اندازهی بقیه باهوش هستند فقط سیم کشی مغز آنها متفاوت است. برای فهمیدن این تفاوت ها این مقاله را بخوانید:
علائم نقص توجه در کودکان
- مشکل در متمرکز ماندن دارد.
- قبل از اینکه یک کار کامل شود بهراحتی حواس او پرت میشود یا حوصلهاش سر میرود.
- به نظر میرسد وقتی با او صحبت میکنند گوش نمیدهد.
- مشکل در بهخاطر سپردن چیزها و پیروی از دستورالعملها دارد. به جزئیات توجه نمیکند یا اشتباهاتی از روی بیدقتی انجام میدهد.
- در سازماندهی، برنامهریزی پیش رو و به پایان رساندن پروژهها مشکل دارد.
- مکرراً تکالیف، کتابها، اسباببازیها یا موارد دیگر را گم میکند.
علائم و نشانههای بیشفعالی
بیشفعالی کودکان یکی از بارزترین علائم ADHD است. بیشتر کودکان به طور طبیعی کاملاً فعال هستند، اما کودکان مبتلا به اختلال کمبود توجه، بیش فعال و دائماً در حال حرکت هستند. در حین انجام تعدادی از فعالیتها به طور همزمان، ممکن است از کاری به کار دیگر بپرند. هرگاه که مجبورند یک جا بنشینند که میتواند برایشان چالشبرانگیز باشد، ضربهزدن به پا، لرزش پا یا حرکت انگشتان در آنها دیده میشود.
علائم بیشفعالی در کودکان
- بیقراری مداوم و غرزدن.
- مشکل در یک جا نشستن، بازی آرام یا آرام ماندن.
- حرکت در اطراف، دویدن یا بالارفتن از جایی به طور مداوم.
- پر حرفی.
- تندخویی.
علائم و نشانههای رفتارهای تکانشی
کودکان مبتلا به ADHD ممکن است در کنترل رفتار تکانشگر خود دچار مشکل شوند، چرا که آنها خود را کمتر از سایر بچهها سانسور میکنند، مکالمات را قطع میکنند، به فضای دیگران هجوم میآورند، اظهارات بدون تدبیری میکنند و در کلاس سؤالات شخصی میپرسند. وجود بیشفعالی در کودکان باعث میشود پیروی از دستورالعملهایی مانند: «صبور باشید» یا «فقط کمی صبر کنید» دوبرابر دیگران برایشان سخت و مشکلساز باشد.
علاوه بر رفتارهای تکانشی، کودکان مبتلا به ADHD معمولاً بدخلق هستند و از نظر احساسی بیش از حد واکنش نشان میدهند. در نتیجه، دیگران ممکن است کودک را بیتربیت و عجیبوغریب بدانند.
علائم تکانشگری در کودکان
- عمل بدون فکر.
- حدسزدن، بهجای وقتگذاشتن برای حل یک مشکل؛ بدون منتظر ماندن برای فراخوانی یا شنیدن کل سؤال در کلاس.
- دخالت در مکالمات یا بازیهای دیگران.
- حرف اشتباه در زمان نامناسب.
- اغلب حرف دیگران را قطع میکنند.
- قادر به کنترل احساسات قوی نیستند که منجر به طغیان خشم یا عصبانیتشان میشود.
کلام پایانی
اگر علائم بیتوجهی، بیشفعالی کودکان و تکانشگری کودک شما درمان نشود، میتواند مشکلات بیشتری را ایجاد کند. اگر کودک نتواند تمرکز کند و خود را کنترل کند، ممکن است در مدرسه دچار مشکل شود و در دوستیابی موفق نباشد. در نتیجه این ناامیدیها و مشکلات، کل خانواده ممکن است دچار استرس شوند و عزتنفس پایینی داشته باشند. بااینحال، درمان میتواند تفاوت چشمگیری در علائم کودک شما ایجاد کند. حمایت صحیح میتواند به موفقیت فرزند شما در تمام زمینههای زندگی کمک کند.
برگرفته از: helpguide.org