مقدمه
مطالعات جدید نشان میدهد که کودکانی که کنترل بیشتری بر خود دارند در سنین میانسالی هم سالمتر و هم شادتر هستند. کودکانی که دارای مهارت بالاتری برای خودکنترلی هستند، در مواجهه با طیف زیادی از رخدادهای مهم زندگی در سنین بالاتر دارای عملکرد بهتری هستند. به دلیل اهمیت خودکنترلی در کودکان در این مقاله در مورد تمرین های خودکنترلی و راههای افزایش آن توضیح دادهایم.
چرا نظم و انضباط شخصی مهم است؟
در این مطالعه از ۹ متغیر جداگانه برای خودکنترلی شرکتکنندگان استفاده شد که اولین بار زمانی که کودکان سه ساله بودند اندازهگیری شد. این اقدامات شامل رتبهبندیهای مشاهدهای کودکان توسط محققان مختلف در طول دههها، گزارشهای والدین و معلمان، آزمونهای شخصیتی و گزارشهای خودکنترلی از سوی خود شرکتکنندگان است. جنبههایی که اندازهگیری میشوند شامل موارد زیر است:
- بیشفعالی
- مداومت
- تکانشگری
- بیتوجهی
محققان دریافتند شرکتکنندگانی که در کودکی خودکنترلی بالاتری از خود نشان دادند، کندتر پیر میشوند. به عبارت دیگر، تا سن ۴۵ سالگی کاهش کمتر کهولت مغز مرتبط با سن را تجربه کردهاند و علائم کمتری از پیری مغز را نشان دادهاند. به همین دلیل یکی از نتایج تمرین های خودکنترلی در کودکان، جلوگیری از پیری زودرس است.
تئوری خود کنترلی نتایج بلندمدت را پیشبینی میکند
آنها همچنین عملکردهای بهداشتی و مالی سالمتری از خود نشان میدهند و نگرش مثبتتری نسبت به پیری دارند. به همین ترتیب، آنها اجتماعیتر هستند و به طور کلی رضایت بیشتری از زندگی دارند.
مهمتر از همه، رتبهبندیهای آزمودنیهای خودکنترلی در کودکان، با پیشزمینهی اجتماعی ـ -اقتصادی یا سطح IQ آنها ارتباط کمی نشان میدهد.
محققان میگویندکه خودکنترلی ممکن است یک عنصر فعال برای سالم بودن در پیری باشد.
انجام تمرینات برای خودکنترلی میتواند کمک کننده باشد
این مطالعه همچنین نشان داد که این سطوح میتوانند تغییر کنند. شرکتکنندگانی که در طول زمان تمرین های خودکنترلی بیشتری داشتهاند، نتایج بهتری نیز ارائه دادند. این نشان میدهد که خودکنترلی ممکن است قابل تغییر بوده و هدفی انعطافپذیر برای مداخله باشد.
مداخلاتی که این عملکردهای «نیروی اراده» را ترویج میکنند، اشکال مختلفی دارند. مثالهای ارائه شده عبارتند از درمان شناختی ـ رفتاری، همچنین تاکتیکهای تکاندهنده مانند تشویق برنامههای بازنشستگی.
محققان میگویند: «اگر ارتباطهایی که در اینجا مستند شدهاند علت و معلولی باشند، برنامههایی که خودکنترلی را افزایش میدهند ممکن است نه تنها طول عمر، بلکه کیفیت زندگی را نیز بهبود بخشند». به عبارت دیگر: «توانایی پیشرفت در دوران پیری با سلامتی خوب، امنیت مالی و پیوندهای اجتماعی قوی همراه است». در نتیجه افزایش خوکنترلی با افزایش کیفیت زندگی، رابطه مستقیمی دارد.و جواب به این سوال وقتی والدین بر سر الگوهای تربیتی توافق ندارند چه باید کرد؟می تواند تکمیل کننده این مطلب باشد.
10 نکته برای آموزش خودکنترلی
اکنون که میدانید چرا خودکنترلی ضروری است، احتمالاً کنجکاو هستید که چگونه به کودکان خود انضباطی را آموزش دهید. اگر چنین است، به خواندن ادامه دهید! این ده فعالیت خودکنترلی برای بچهها به آنها کمک میکند تا مهارتها و قدرت شخصیت خود را بسازند و پرورش دهند. در تطبیق آنها با سن و شخصیت فرزندان خود برای بهترین نتیجه تردید نکنید.
1- به یک فعالیت بدنی بپیوندید
ورزش راه بسیار خوبی برای دوستیابی، فعال ماندن و سوزاندن انرژی کودکان است، اما همچنین ابزاری عالی برای آموزش خودکنترلی به کودکان است. ورزش بچهها را موظف میکند که احساسات و عواطف خود را کنترل کنند، برای مثال، اگر وقتی نوبت به بازی میرسد میترسند یا پس از باخت به تیم دیگری عصبانی می شوند. آنها همچنین آنها را تشویق میکنند تا تعاملات خود را با همتیمیها و حریفان خودتنظیم کنند، به نقاط قوت و ضعف کودکان دیگر احترام بگذارند و قوانین بازی را رعایت کنند. در نهایت، آنها را دعوت میکند تا از منطقه راحتی خود خارج شوند، بهخصوص اگر یک ورزش چالشبرانگیز و سرگرمکننده مانند یک مسیر مانع برای بچهها انتخاب کنید.
2- یک روال تنظیم کنید
مانند هر مهارت دیگری، ثبات برای آموزش خود انضباطی به کودکان ضروری است. کودکان در یک روتین رشد میکنند که در آن بدانند چه چیزی باید انتظار داشته باشند و چه چیزی میتواند به آنها احساس امنیت بدهد. با گذشت زمان، آنها میتوانند مسئولیتهای بیشتری را بر عهده بگیرند و استقلال خود را در یک محیط امن ایجاد کنند. در اینجا چند ایده برای ایجاد یک روال برای کودک شما وجود دارد:
آن را ساده و واقعبینانه نگه دارید و آن را با سن و نیازهای فرزندان خود تطبیق دهید.
تمرین را ادامه دهید تا زمانی که فرزندتان بر همه عناصر تسلط پیدا کند و بتواند آنها را بهتنهایی و بدون یادآوری انجام دهد.
سازگاری حیاتی است. هر روز همین روال را تکرار کنید.
3- به کودک خود کمک کنید دلیل آن را بفهمد
"چون من گفتم" پاسخی آسان برای والدین خسته است، اما اگر هدف شما آموزش خودکنترلی به کودکان باشد، کمکی نخواهد کرد. اگر به این فکر میکنید که چگونه به کودکان خود انضباط را آموزش دهید و چگونه بهتنهایی انتخابهای خوبی داشته باشند، آنها باید بدانند که چرا شما این انتخاب خاص را میطلبید. پاسخ شما میتواند کوتاه و صریح باشد، مثلاً اینکه چرا تصمیم درست برای آنها خوب است. تاحدامکان سعی کنید از احساسات منفی دوری کنید.
4 - به آنها بیاموزید که انتخاب های آنها پیامدهایی دارد
هنگامی که فرزند شما بفهمد که چرا باید یک انتخاب را بهجای دیگری انجام دهد، این ایده خوب است که تصمیم او، خوب یا بد، عواقبی داشته باشد. یکبار دیگر، ثبات کلیدی برای ایجاد الگوهای قابلاعتماد و آموزش فرزندانتان برای تکیه بر کلام شما است – و بعداً الگوی رفتار شما. شما باید هر بار پیگیری کنید. در اینجا چند نمونه از عواقب ذکر شده است:
عواقب طبیعی: یعنی اگر شام مغذی نخورید دیرتر گرسنه خواهید شد.
پیامدهای منطقی: یعنی اگر اسباببازیهای خود را بردارید، بعداً اجازه بازی با دوستان خود را نخواهید داشت.
5 - بازخورد صادقانه بدهید
صادقبودن با فرزندتان، حتی اگر بازخورد شما منفی باشد، میتواند به رشد او کمک کند و انتقاد سازنده را راحتتر بپذیرد. پوشاندن شکر به همه چیز باعث بهبود انضباط خود و انتخاب بهتر نمیشود. بااینحال، به یاد داشته باشید که بازخورد منفی نیازی به تند بودن ندارد. در اینجا چند نمونه از بازخورد صادقانه آورده شده است:
همیشه به آنها نگویید که هر کاری که انجام میدهند عالی است، اگر میدانید تمام تلاش خود را نکردهاند.
اگر آنها آن را بهدرستی یا مطابق با استانداردها (مثلاً در مورد تکالیف) انجام نمیدهند، کاری کنید که پروژه خود را از نو شروع کنند.
به آنها بیاموزید نظرات منفی را با لطف دریافت کنند و چگونه با انتخاب بهتر بازخورد را بهبود بخشند.
روح فرزندتان را شعلهور کنید
تماشا کنید که فرزندتان بر چالشها پیروز میشود، انعطافپذیری ایجاد میکند و در دورههای هیجانانگیز مانع ورزشگاه Hot Ground Gym میگذرد. اکنون برای یک ماجراجویی هیجانانگیز ثبتنام کنید!
6 - از انتخاب های خوب حمایت کنید
اگر بازخورد منفی برای انتخابها و تمرینهای غیراستاندارد مهم است، توجهکردن و تمجید از رفتار خوب به همان اندازه هنگام آموزش خود انضباطی ضروری است، بهخصوص اگر میدانید که این چیزی است که آنها با آن مبارزه میکنند. شما میتوانید نمودار پاداشی ایجاد کنید تا کودک بتواند پیشرفت خود را تجسم کند و به موفقیتهای خود افتخار کند. رفتار خوب همیشه با توجه پاداش داده نمیشود – بنابراین اگر متوجه شدید که فرزندتان تحت شرایط چالشبرانگیز از خودکنترلی و نظم و انضباط استفاده میکند، تلاش بیشتری برای تحسینکردن او انجام دهید.
7 - به آنها ابزاری بدهید تا به تنهایی مشکلاتشان را حل کنند
همانطور که از نامش پیداست، خود انضباطی چیزی است که کودکان باید بهتنهایی تمرین کنند. ارتباط نزدیکی با استقلال، استقلال، و نگرشهای حل مسئله دارد. هنگامی که به کودکان خودکنترلی را آموزش میدهیم، بهترین اقدام این است که آنها را تشویق کنیم تا بهجای کمک خواستن سیستماتیک، نگرش خود را از دست بدهند. آنها را در این فرایند درگیر نگه دارید و آنها را تشویق کنید تا راهحلهایی برای مسائل خود بیابند، حتی اگر این کار به آزمونوخطا نیاز داشته باشد. به آنها بیاموزید که اشتباهات بخشی از فرایند هستند تا شکست و در صورت لزوم خارج از چارچوب فکر کنید.
8 - الگوی خود انضباطی
کودکان با مثالزدن، و بهویژه با مشاهده افراد نزدیک به خود: شما، بهتر یاد میگیرند. آنها بهاحتمال زیاد همان رفتار شما را الگوبرداری میکنند تا اینکه اگر اعمال شما پشتیبان آنها نباشد به حرفهای شما گوش دهند. آنها همچنین متوجه خواهند شد که آیا شما انتظار رفتاری کاملاً متفاوت از آنها با رفتاری که در آن دارید را دارید. اگر بهجای انکار کاستیهای خود، از انتظارات خود کوتاهی میکنید، در مورد مبارزات خود صادق باشید.
9 - نگرش مثبت را تشویق کنید
تمرکز بر روی منفی و غرقشدن در دلسوزی به خود یا پذیرفتن شکستگرایی آسان است. بااینحال، فرزندان شما را تشویق نمیکند که از اشتباهات خود درس بگیرند و نظم و انضباط خود را ایجاد کنند. در عوض، سعی کنید پوشش نقرهای را حتی در شرایط سخت پیدا کنید تا بچهها بتوانند روند رشد را در آغوش بگیرند. یکی از بهترین فعالیتهای خودکنترلی برای بچهها این است که سعی کنند برای هر اشتباهی که مرتکب میشوند چیز مثبتی پیدا کنند، مثلاً درسی که یاد گرفتهاند، و خودتان این رفتار را الگوبرداری کنید.
10 - گام های کودک را به سمت خود انضباطی اتخاذ کنید
ایجاد نظم و انضباط به سالها کار مداوم نیاز دارد. داشتن انتظارات غیرواقعبینانه بهاحتمال زیاد کودک را دلسرد میکند، بهخصوص اگر جوان باشد و مشکلات تکانشگری داشته باشد. در عوض، سعی کنید راههای مناسب سن و واقعبینانه برای ایجاد نظم و انضباط خود بیابید. بهعنوانمثال، کودکان خردسال ممکن است نیاز به یادآوری بصری داشته باشند تا هر مرحله از برنامه خود را بهدرستی انجام دهند. بهجای عجله در انجام مراحل، برای تکمیل هر مرحله و پاداش تلاشهای خوب، وقت بگذارید که در درازمدت باعث شکست کودک می شود.
نتیجه
یادگیری نحوه ایجاد نظم و انضباط در کودکان نیازمند زمان و ثبات است. بااینحال، پاداشهای بلندمدت ارزش تلاش را دارد. یکی از بهترین راهها برای ایجاد خودکنترلی، تشویق کودکان به شروع فعالیتهای سرگرمکننده و چالشبرانگیز مانند دورههای موانع سرپوشیده برای بچهها است که میتواند به آنها در ساختن شخصیت در حین فعالیت بدنی کمک کند.
برگرفته از: