مقدمه
در خانه بیشترین تنش کجاست؟ معمولا بین خواهر، برادرها!
آنها خانواده، عشق، حسادت، رنجش، تحسین، و اغلب اوقات یک اتاق خواب مشترک دارند.
شما می‌توانید کمک کنید تا تنش‌ها را بین آنان به حداقل برسانید و در صورت لزوم برای حل مشکلات بین فرزندان خود وارد عمل شوید!
در این مقاله به شما راهکارهایی ارائه می‌دهیم تا تنش و مشکلات بین فرزندانتان را به حداقل ممکن برسانید!
بیش فعالی کودکان و اختلال کم توجهی چیست؟
علائم بیش فعالی در کودکان را بایستی به خوبی بشناسیم، زیرا تأثیرات این اختلال و بیماری در موفقیت و آینده‌ی کودک بسیار زیاد است. برای شناختن این علائم این مقاله را از دست ندهید:
راهکارهایی برای کاهش تنش بین فرزندانتان
- فرزندان خود را از مواجهه با عصبانیت یکدیگر در امان نگه دارید و به آنها یاد بدهید که چگونه و کجا عصبانیت خود را نشان دهند.
- به آنها بیاموزید که به جای کتک‌کاری، ابتدا صحبت کنند. (از کلماتت استفاده کن نه مشت‌هایت!)
- احساسات منفی و دوسویه‌ی آنها را نسبت به یکدیگر تصدیق کنید.
- با فرزندان خود عادلانه رفتار کنید (به یاد داشته باشید که عادلانه و یکسان عمل کردن، یکی نیستند).
- از مقایسه‌ی آنها باهم خودداری کنید.
- روی برطرف کردن نیازهای هر یک تمرکز کنید.
- نگران رقابت بین فرزندانتان هستید؟ بدترش نکنید!
- نگرش و گفته‌های شما بر روی آنها مؤثر است. در مورد فرزندان خود اظهارات ارزشی نکنید. مثلا نگویید: علی باهوش است، اما سارا کمی تنبل است!
- اجازه ندهید کسی به فرزندان شما برچسب بزند.
- یکی از خواهر و برادرها را مسئول دیگری نکنید.
- به آنها اجازه دهید تا اختلافات و دعواهای خود را خودشان حل کنند.
- روی توانایی‌های هر کدام از فرزندانتان تمرکز کنید، نه شکست‌ها و ناتوانی‌هایشان.
- خواهر و برادرها را وادار کنید تا فعالیت‌های خانوادگی خود را به اشتراک بگذارند. آنها به تجربیات مشترک نیاز دارند تا رابطه‌ی خوبی با هم ایجاد کنند، و برای یادگیری راه حل تعارض و دعوا، زمینه‌ای برای آزمایش داشته باشند. مثلا یک کلاس خاص با هم بروند؛ ممکن است قبول نکنند اما به هر حال شما سعی خود را بکنید.
چه موقع باید در دعوای بچه‌ها دخالت کنید؟
بگذارید بچه‌ها خودشان اختلاف‌هایشان را حل کنند؛ البته، گاهی اوقات، ممکن است نیاز به دخالت شما باشد.
در اینجا دستورالعمل‌هایی برای اینکه چه زمانی وارد عمل شوید، و اگر دخالت کردید، چه کاری باید انجام دهید، آمده است:
- وضعیت سبز: در این حالت بچه‌های شما با هم دعوا می‌کنند، به طور ملایم دعوا می‌کنند و همدیگر را کتک می‌زنند. آنها باید یاد بگیرند که چگونه با یکدیگر (و دیگران) زندگی کنند و چگونه اختلاف‌ها و مسائلشان را حل کنند. اگر در مشاجره دخالت کنید، مشکل را تشدید می‌کنید، تشویق می‌کنید و احتمالاً فشار خون خود را نیز بالا می‌برید! یک شعر یا آهنگ را زمزمه کنید، پیاده روی کنید، آن را به عنوان موسیقی پس زمینه در نظر بگیرید و خودتان را درگیر دعوا نکنید.
- وضعیت زرد: این وضعیت یک بحث و جدل عادی نیست، یک بحث واقعی است. زمان دخالت کردن اندک شما فرارسیده است.
«پسرا، شما خیلی از دست هم عصبانی هستید، نه؟ » گفتن این حرف، احساسات آنها را تصدیق میکند.
دلایلی که فرزندانتان را عصبانی کرده برای آنها بازگو کنید.
مشکلات یا احساسات آنها را تحقیر نکنید. «وقتی دو نفر یک چیز را می‌خواهند، واقعا سخت است.» اینگونه تصدیقشان کنید.
بگویید: «می‌دانم که راه حل خوبی پیدا می‌کنید» با این حرف اعتماد خود را به توانایی آنها برای حل مشکل نشان می‌دهید.
سپس آنها را ترک کنید.
- وضعیت قرمز: در اینجا آنها واقعاً در حال دعوا کردن هستند.
شما باید تعیین کنید که آیا آنها با رضایت متقابل در حال مبارزه هستند یا خیر. ممکن است قوانین خانوادگی در مورد استفاده از زبان، استفاده از زور فیزیکی یا استفاده از بازی‌های خشونت آمیز (مانند اسلحه) داشته باشید. اگر چنین است، قوانین را به بچه‌ها یادآوری کنید و کنار بروید.
- وضعیت مشکی: دعوا خیلی شدید است!
دعوا را متوقف کنید. هدف نهایی خود را به خاطر بسپارید، اینکه به فرزندان خود یاد بدهید که اختلافات خود را با میانجی‌گری و صحبت حل کنند.
بچه‌ها را از هم جدا کنید و به آنها یک دوره استراحت بدهید. استراحت مجازات نیست و باید به طور مساوی اعمال و اجرا شود.
شما یک مدعی نیستید، شما هنوز حتی یک واسطه هم نیستید. طرف کسی را نگیرید و خودتان را از دعوا خارج کنید. شما طرف هیچ یک از فرزندان نیستید.
پس از سرد شدن اوضاع، آنها را کنار هم قرار دهید و تشویق کنید تا خودشان مشکل را حل کنند.
اگر آنها ناموفق هستند، شما یا همسرتان باید به عنوان میانجی وارد عمل شوید و در فرآیند حل مشکل با تکنیک مبارزه‌ی منصفانه به آنها کمک کنید.
دعوای والدین مقابل کودکان چه تاثیراتی خواهد داشت؟
آیا می‌توانیم در برابر بچه‌هایمان با همدیگر بحث و جدل داشته باشیم؟ برای یافتن این سوال مهم مقاله زیر را از دست ندهید:
ایجاد سر و صدا و شلوغی در خانه
سر و صدا کردن بین خواهر و برادرها به عنوان راهی برای جلب توجه و لطف والدین، انتقام گرفتن، یا به عنوان یک بازی قدرت، بسیار رایج است. بگذارید هر کودک بداند که انتظار دارید او فقط مسئول رفتار خودش باشد و به داستان‌های آنها گوش نخواهید داد.
- بی توجهی نکنید و با پاسخ منفعلانه، به متجاوز پاداش ندهید.
- هرگز کودکی را که رفتارش را ندیده‌اید سرزنش نکنید.
- ممکن است کودکی که مکرراً دعوا و بحث میکند در زمینه‌ی مهارت‌های بین فردی به کمک نیاز داشته باشد.
صحبت کردن در مورد خطر یا در برابر بی عدالتی واقعی، مشکل‌ساز نیست. اگر فرزندتان در خطر آسیب دیدگی یا ناامنی است،به او اطمینان دهید که همیشه برای کمک در دسترس هستید و اگر بترسد، همیشه می‌تواند نزد شما بیاید.
یک ایده‌‌ی خوب برای ایجاد حس خواهر برادری!
در اینجا یک ایده برای کمک به حل رقابت و دعوای بین خواهر و برادرها و تقویت حس خواهر،برادری وجود دارد؛ وقتی درگیری یا مشکلی وجود دارد، از همه‌ی بچه‌ها بخواهید که مسئولیت آن را بر عهده بگیرند. اگر آنها به اندازه‌ی کافی از شما عصبانی باشند، با هم متحد می‌شوند. این به ایجاد حس خواهر و برادری کمک میکند!
دعوای خواهر و برادر ناتنی
دعوای خواهر و برادر ، عادی و طبیعی است. دعواهای خواهر و برادر ناتنی نیز وجود دارد، اما از آنجایی که کل روابط خانوادگی ناتنی ممکن است با مشکلاتی همراه باشد، اغلب وقتی خواهر و برادر ناتنی با یکدیگر مشکل دارند، بعد دیگری از نگرانی ایجاد میشود. مانند سایر درگیری‌های خواهر و برادر، وظیفه‌ی اصلی شما این است که به آنها یاد بدهید چگونه مشکلاتشان را خودشان حل کنند.
در انتها باید دانست که فرزندان خانواده وقتی بزرگ می‌شوند از دعواهای خواهر و برادری خود به عنوان خاطره یاد می‌کنند، اما در زمان کودکی این دعوا‌ها باید مورد رصد والدین باشد تا فرزندان در محیطی که سلامت روان آنان تأمین است رشد کنند. نقش پدر و مادر در کنترل‌گری فرزندان و اضافه شدن ارتباط مثبت آنان با هم مؤثر است. اگر این مطلب برایتان مفید بوده حتما این موضوع تقویت هوش هیجانی کودکان و نوجوانان با چند راهکار ساده هم به شما در راه تربیت فرزندانتان کمک میکند.
برگرفته از :
.svg){kind=icon}
